Po śmierci Jezus znalazł się w świecie zmarłych, podobnie jak wszyscy, którzy umarli przed Nim – nie po to jednak, by dalej cierpieć męki, lecz by zwyciężyć śmierć i wyrwać z jej mocy wszystkich, którzy na Niego czekali.

Jezus przez swoją śmierć zapłacił za grzechy wszystkich Bożych wybranych z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.

Wartość przelanej krwi niewinnego Syna Bożego jest nieskończona. Jego ofiary nie trzeba powtarzać, ani niczym uzupełniać. Jego śmierć spełniła wymagania Bożej sprawiedliwości, uwolniła nas od winy i mocy grzechu oraz zapewniła nam wieczne życie z Bogiem.

Jako nasz zastępca Jezus został skazany na śmierć, spadło na Niego Boże przekleństwo i został oddzielony od swojego Ojca.

Jezus umarł, aby przez złożenie swojego życia w ofierze ponieść karę za nasze grzechy i pojednać nas z Bogiem.

Jezus stał się człowiekiem, aby podźwignąć nas z grzechu i upadku przez swoje święte życie, śmierć i zmartwychwstanie, oraz stać się pośrednikiem między Bogiem i ludźmi.

Choć Jezus uniżył się, przychodząc na świat, nie przestał być Tym, kim był od zawsze. Jego boskość nie zmieszała się też z Jego człowieczeństwem. W niepojęty sposób, pozostając jedną i tą samą osobą, jest zarazem prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Dzięki działaniu Ducha Świętego odwieczny Syn Boży został poczęty bez udziału mężczyzny i narodził się jak każdy z nas. Stał się prawdziwym człowiekiem, podobnym do nas pod każdym względem, z wyjątkiem grzechu.

Należymy do Jezusa, jako że stworzył nas, wykupił nas swoją krwią i umieścił nas w swoim Królestwie.s3

Syn Boży jest współistotny Ojcu, co oznacza, nie jest tą samą osobą, co Ojciec. Jednak w swojej istocie jest tym samym, czym jest Ojciec: prawdziwym, wiecznym Bogiem.